Oyunlarla Gelen Terapi

Yetişkinler genellikle bir çocuğun oyununu sadece bir oyun veya can sıkıntısını durdurmanın bir yolu olarak düşünürler. Aslında hayali ve yaratıcı oyun, çocuğun bilişsel ve duygusal gelişimine yardımcı olur. Oyun yoluyla bir çocuk kendine güvenini geliştirir, imajını oluşturur, duygularını ifade etmeyi, karar vermeyi öğrenir ve onlarla yüzleşmek için gerçek durumları yeniden oynamasına veya tahmin etmesine yardımcı olur. Daha sonra tedavi edici hale gelen oyun, çocuğun gelişimini engelleyen sorunları yönetmesine ve üstesinden gelmesine yardımcı olacaktır.

Terapistler, düşüncelerini ve duygularını ifade edecek sözlü dile sahip olmadıklarında çocukların kendilerini rahatsız eden şeyleri ifade etmelerine yardımcı olmak için stratejik olarak oyunu kullanırlar.

Oyun Terapisi Hangi Mekanda Uygulanır? 

Terapist ile çocuk, düşüncelerini, duygularını veya sorunlarını ifade etmek için olsun, kendini güvende ve rahat hissedeceği sakin bir ortamda oynayabilecektir. Oyun terapisi, bir çocuğun düşüncelerini, duygularını ve sorunlarını ifade etmekten çok oynaması için güvenli bir yer sağlar. 

Oyun terapisi seansı sırasında, birkaç sınır belirlenir ve çocuk, oyununu ve eylemlerini kontrol etme konusunda tam bir özgürlüğe sahiptir. Uyarıcı olduğu kadar koruyucu bir ortamda, çocuk genellikle terapisti, etkinliği ve davranışıyla duygusal rahatsızlığının kaynağına yönlendirir. 

İlginizi Çekebilir: https://www.hayatvepsikoloji.com/oyun-terapisti-nasil-olunur

Oyun Terapisi Nasıl Uygulanır? 

Her profesyonel, çocuğun olumsuz veya kısıtlayıcı duygulardan kurtulmasına yardımcı olmak ve günlük yaşamda kullanılacak başa çıkma mekanizmaları geliştirmek için kendi tekniklerini kullanır.

Oyun terapisi, çocuğun oyun ve hayal gücünü kullanarak duygularını ve endişelerini ifade edebildiği belirli bir zamanda, oyun odasında, belirli bir alanda gerçekleşir. Terapistin oyun odasında, çocuğun yaşadığı evi simüle edecek bir oyuncak bebek evi, aile sistemini temsil edecek figürler, bebekler ve kuklalar, duygu uyandıran oyunlar ve yaratıcı araçlar kullanabilir. Böylelikle çocuklar kendilerini daha iyi ifade edeceklerdir. Amaç, özellikle çocukları kelimeleri kullanmaya ikna etmek değil, daha ziyade terapistin oyun oynarken çocuğun eylemlerini anlamlandırmasıdır.

Oyun Terapisinde Hangi Oyuncaklar Kullanılır?

Terapist, kil, kum, su, kurşun kalem ve keçeli kalemler, kuklalar gibi yaratıcılığı teşvik eden oyuncakları ve çocuğun gerçek senaryoları oynamasına izin verecek oyuncakları seçer. Terapist çocukla bir güven ilişkisi kurar ve böylece onu sembolik oyun diliyle açılmaya teşvik eder. Ayrıca bağlanma ve aile kavramını ifade edebilmeleri için battaniye, beşik, biberon, evcilik oyuncakları v.b kullanılır. Kendilerini ifade etmelerini sağlayacak, iletişim kurmalarını teşvik edecek oyuncaklar olarak, telefon, telsiz gibi oyuncaklar kullanılır. Duygu ve dürtülerini ifade edebilmeleri için, küçük sopalar, Ejderha, plastik askerler ve dinozorlar gibi oyuncaklar kullanılır. Problemler karşısında nasıl çözüm bulduklarını anlamak için ise, Hulahop, atlama ipi, legolar, ahşap bloklar, oyun kartları, halka geçirme oyunları ile ilgili oyuncaklar kullanılır. Yaratıcılıklarını ifade etmeleri için, oyun hamurları, boya kitapları, doktor seti, oyuncak paralar gibi oyuncaklar kullanılır.

Çocuk kendisine, terapiste şiddet uyguladığında ya da kendisine sunulan şeyle kendini yaralayabildiğinde, terapist çocuğu oyuna yönlendirecektir.

Her seans, çocuğun odadaki tüm nesnelerle, kendi seçtiği kombinasyonlarda ve varyasyonlarda oynaması olasılığı ile başlar. Terapist daha sonra çocuğu oyun oynarken gözlemleyecek ve ne yaptığını, nasıl davrandığını tespit edecektir. Örneğin "Bana öyle geliyor ki bu oyuncak bebekle oynamayı çok seviyorsun" gibi ifadeler kullanabilir. Çocuğun çizim yaptığı sırada, terapist, çocuğun ne çizdiği konusunda bir yargıda bulunmak yerine belirli renkleri kullandığını fark edebilir.

Oyun terapisi, ebeveynlerin katılımını da içerir ve aralarındaki bağı güçlendirmeye yardımcı olur. Çocukların sorunları ve aileleri arasındaki etkileşimler her zaman karmaşıktır. Bazen çocuklar, ailede bir sorun olduğuna işaret ederek sorunlar geliştirirler. Diğer zamanlarda, çocuğun sahip olabileceği sorunlar nedeniyle tüm aile sıkıntıya girer. Aileler ve çocuklar el ele çalıştıklarında çözümler birlikte bulunur.